تجارب بالینی دانشجویان
.. مقایسه متمرکز:
( دانشجوی پرستاری)
ترم دوم بودیم و همه بیماری ها و علامتا و داروهاشون رو با هم اشتباه می گرفتیم، یه استاد داشتیم بهمون توصیه کردن برا اینکه اشتباه نکنید، هندبوک بیماری ها رو همیشه داشته باشید، بعد از اینکه پرونده و وضعیت بیمار رو بررسی کردین و داروهاش رو دادید و کاراش انجام شد برید و توی هندبوک اون بیماری رو در بیارید همون لحظه بخونید و کم و کاستی ها و تفاوتهای بین واقعیت تا تئوری رو بسنجید، قطعا تو ذهنتون میمونه....
۲. یادگیری و تجربه:
( دانشجوی پرستاری)
همیشه تا ترم شش فکر می کردم کاربرد اون قسمت پلاستیکی توی میکروست چیه؟! دارو رو سریع شوت می کردم تو میکروست کلی کف آلود میشد و پلاستیکه میخورد ته میکروست و بر می گشت. یه استاد ترم هفت برامون اومد همینجور گفت : بچه ها کی می دونه کاربرد این پلاستیکه چییه؟؟ هیچ کس جواب نداد، یه دارو رو برداشت و آروم تزریق کرد روی پلاستیکه که شروع به چرخیدن کرد و گفت این کار دارو رو با سرم کاملا دایلوت میکنه.
۳. اخلاق حرفه ای
(دانشجوی اتاق عمل)
کارآموزی بخش داخلی داشتیم، وقت رست شد و اومدیم توی پارک کوچک محوطه بیمارستان و با روپوش رفتیم توی سرسره و تاب شروع کردیم به بازی، خلاصه وقتی برگشتیم بخش، موقع دارو دادن رفتم داروهای مریضمو انجام بدم، همراهش نذاشت، گفتش مگه تو همون نیستی داشتی بیرون تاب بازی می کردی، برو نمی خوام بگو یکی دیگه بیاد، بله، یادم اومد باید همه طرفه مراقب رفتار حرفه ایمون تو بیمارستان باشیم.
۴. سهل انگاری
( دانشجوی فوریت پزشکی)
یه بار کارآموزی اورژانس بودیم، بچه های ۱۱۵ مریض آوردن و ما رفتیم کاراشو انجام دادیم و اونا رفتن و خلاصه مریض استیبل شدش، بعد ده دقیقه مریض صدام زد گفت ببخشید آقا این که توی ران پام هست داره اذیتم میکنه تا کی اینجوره؟ دیدم سوزن آنژیوکت توی پای مریضه، گفتم اینو کی زده؟ گفتش اون همکارتون تو خونه....گفتم ای بابا فکر کرده این تشکه!!!! مریضم فکر کرده این جزء درمانش بوده، عجله معنیش سرعت عمل نیست، عجله کار رو خراب می کنه.
